Πολύς ντόρος έγινε για την απομάκρυνση ή όχι των αυτοσχέδιων κατασκευών των skate boards στην λίμνη. Η θέση μου είναι σταθερή υπέρ των παιδιών, όπως πιστεύω ακράδαντα είναι και η θέση των κατοίκων και των θαμώνων, «γιατί αν γλυτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα».
Μια παράμετρος που δεν ήξερα καθώς το δελτίο τύπου του Δήμου έκανε λόγω για αυθαιρεσίες και ζητήματα ασφαλείας είναι το θέμα του θορύβου, όπως με ενημέρωσαν αγαπημένοι μου συμπολίτες.
Τα ροδάκια και τα ακροβατικά των skate boards αντηχούν στα πρανή της λίμνης και πολλαπλασιάζουν τον θόρυβο. Αποτέλεσμα είναι, αυτό το χρόνιο πρόβλημα, να δημιουργεί έντονη γκρίνια και αντιπαράθεση ακριβώς επειδή δεν φαίνεται λύση στο βάθος χρόνου εξαντλώντας την υπομονή και των δύο πλευρών –παρόλο που τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν, αλλά οι κάτοικοι μένουν!
Μετά τη «δημόσια διαβούλευση» στα κοινωνικά δίκτυα μάθαμε από επίσημα χείλη ότι εντός Φεβρουαρίου θα υπογραφεί η σύμβαση κατασκευής πάρκου για skate στην Αμμούδα. Μας ενημέρωσε ανάλογα και η προϊστάμενη της τεχνικής υπηρεσίας κ. Πρατσινάκη, την προηγούμενη Δευτέρα στην συνάντηση που έγινε για τα επικείμενα έργα της πόλης.
Εκτός λοιπόν του παραπάνω στην περιοχή του ΕΟΤ έως την Αμμούδα θα γίνουν άλλο ένα γήπεδο τεννις, ποδοσφαίρου 5×5 και μισό γήπεδο μπάσκετ. Ωραία ακούγονται όλα αυτά αλλά νομίζω ότι θέλει περισσότερο σκέψη!
Η συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να αλλάξει την όψη της πόλης!
Με τη μεταφορά του γηπέδου ποδοσφαίρου και του κολυμβητηρίου στην Αμμούδα μπορεί να ανοίξει το παραλιακό μέτωπο. Ομοίως τα υπόλοιπα γήπεδα αλλά και ότι δημιουργεί κλειστό χώρο, όπως ίσως γήπεδο στίβου ή τέννις πρέπει να μεταφερθούν στην Αμμούδα. Παραθαλάσσια να κρατηθούν χρήσεις όπως ανοιχτό γυμναστήριο, μισό γήπεδο μπάσκετ, τοίχος αναρρίχησης. Δεν είναι δυνατόν να περπατάς δίπλα στη θάλασσα, στην οδό Αναπαύσεως και να βλέπεις τοίχους. Έχει ανάγκη η πόλη από ανοιχτούς χώρους περιπάτου, να τρέξουν τα παιδιά, να βγάλεις βόλτα το σκύλο σου. Δεν είναι τυχαίο που η μαρίνα και η λίμνη είναι στέκι των νέων, έχουν ανάγκη από χώρους! Η ‘Α παραλιακή ζώνη, η μόνη μη δομημένη πλέον πρέπει να αναπνεύσει και να αξιοποιηθεί φτιάχνοντας ένα παραθαλάσσιο πάρκο.
Ταυτόχρονα, όπως έχει προταθεί και παλαιότερα εντός Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και από νέους συμπολίτες μας, είναι αναξιοποίητος ο ποταμός που μπορεί να λειτουργήσει σαν δρόμος. Όχι όμως τσιμεντοστρωμένος, αλλά στα πρότυπα της ανάπλασης του Ιλισού, εντός της κοίτης (βλ. άρθρο της Καθημερινής «Διαδρομή πρασίνου με φόντο τον Ιλισό», δύσκολο αλλά….), ή με την διαμόρφωση των πρανών σε επίπεδα, προβόλων πάνω από την κοίτη, ακόμα και αξιοποίηση της ζώνης ρέματος που δεν επιτρέπεται η δόμηση. Ταυτόχρονα να αξιοποιηθούν οι παραποτάμιες κατασκευές που σαπίζουν εκεί χρόνια.
Επίσης, όπως προτείνει η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία των Παραλιών, επιβάλλεται ανάπλαση του θαλάσσιου μετώπου από την μαρίνα έως τον Γαργαδώρο που υποβαθμίζεται συνεχώς. Το πλάτος της παραλίας της Άμμου με τις έως τώρα επεμβάσεις (π.χ. μαρίνα και κυματοθραύστες) έχει μειωθεί και δημιουργεί προβλήματα διάβρωσης –βλ. τοιχείο ΕΟΤ. Με σωστή μελέτη στο εύρος που πρέπει, υλικά που θα αναδείξουν την ομορφιά αυτής της πλευράς, μπορούμε να αυξήσουμε το κατάστρωμα της παραλίας σε όλο το μέτωπο έως και το νεκροταφείο. Παράλληλα θα πρέπει να ελεγχθεί η έντονη διάβρωση της πίσω παραλίας του Γαργαδώρου και η αποκατάσταση του νταμαριού του μπροστά κομματιού, από τους υπεύθυνους, ώστε να διορθωθεί το «λάθος» που έκαναν.
Φανταστείτε μια μεγάλη παραλία μπροστά με θέα τα Σητειακά βουνά, εντός της πόλης που δεν χρειάζεται να συνωστίζεσαι λόγω έλλειψης χώρου. Πίσω ανοιχτός χώρος για τρέξιμο, φιλικό σε παιδιά και άτομα με πρόβλημα κινητικότητας, από εκεί που αρχίζει τώρα το γήπεδο έως τον Αλμυρό χωρίς εμπόδια. Από την άλλη πλευρά μέσω μιας όμορφης διαδρομής, το απογευματάκι με τα πόδια ή το ποδήλατο μπορεί κάποιος να πάει να παίξει μπάσκετ, ποδόσφαιρο κτλ σε χώρους κατάλληλα διαμορφωμένους, σε μια ομαλή συνέχεια με το εκτός σχεδίου κομμάτι της πόλης.
Μπορούμε να αλλάξουμε την όψη της πόλης, με όραμα, εύκολα!
ΡΟΥΚΟΥΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΔΙΠΛ. ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ