Όταν δεχθήκαμε τις καταγγελίες για υπόθεση εξέδρας του Αντιδημάρχου Πολιτισμού , υποψιαζομασταν πως θα συναντήσουμε προχειρότητα. Αυτό που δεν περιμέναμε, όμως, ήταν η έκταση της θεσμικής εκτροπής, της αδιαφάνειας και της ανευθυνότητας που αποκαλύπτεται στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αγίου Νικολάου και τον Πρόεδρο του.
Ένας θεσμός που θα έπρεπε να λειτουργεί ως εργαλείο ανάπτυξης, εξωστρέφειας και βιώσιμης διαχείρισης του παράκτιου μετώπου, έχει μετατραπεί σε εστία αυθαιρεσίας και πελατειακής νοοτροπίας..
Ο Πρόεδρος, εξαφανισμένος ούτε στα συμβούλια που ο ίδιος προσκαλεί δεν παει απαξιώνοντας τον θεσμό και τα μέλη του Διοικητικό Συμβούλιο
Δίνει όμως το «παρών» όταν πρόκειται βγάλουν φωτογραφίες .
Είμαστε ήδη στον Ιούνιο και ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει οι παραχωρήσεις κοινόχρηστων χώρων. Επαγγελματίες βρίσκονται στον αέρα.
Αποφασίζουν τον Απρίλιο την τελευταία στιγμή την απομάκρυνση επαγγελματιών από το Καθολικό, χωρίς σχέδιο, χωρίς διαβούλευση, χωρίς σεβασμό.
Τα έργα στο λιμάνι εκτελούνται χωρίς σύμβαση, χωρίς μελέτη, χωρίς άδεια.
Έργα στο Καθολικό, μένουν ανολοκλήρωτα, μη νόμιμα και απλήρωτα.
Τα έργα συντηρήσεων στο παραλιακό τμήμα του Αγίου Νικολάου ανύπαρκτα.
«Μελέτες» εμφανίζονται ξαφνικά, χωρίς αναθέσεις, χωρίς υπογραφές, και ζητείται από τα μέλη του Συμβουλίου να τις ψηφίσουν χωρίς να έχουν προηγηθεί οι τυπικές διαδικασίες. Το θέατρο του παραλόγου.
Στο μεταξύ, καταγγελίες έχουν κατατεθεί στην Αρχή Διαφάνειας και στον Εισαγγελέα. Καταγγελίες σοβαρές, που μένουν θαμμένες, χωρίς ενημέρωση του Δ.Σ., αλλά και του Δημοτικού Συμβουλίου. Χωρίς καν συζήτηση. Η αδιαφάνεια έχει γίνει καθεστώς.
Η απορία είναι απλή: Τα γνωρίζει όλα αυτά ο Δήμαρχος, και η Δημοτικοί Σύμβουλοι τις πλειοψηφίας ;
· Αν όχι, υπάρχει πρόβλημα ενημέρωσης και έλλειψη ελέγχου.
· Αν ναι, τότε υπάρχει πολιτική συνενοχή. Γιατί τον κρατά ακόμη στη θέση του;
Η άμεση απομάκρυνση του Προέδρου του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. Ο όγκος των καταγγελιών και η εικόνα πλήρους διάλυσης δεν αφήνουν περιθώρια. Η ευθύνη της δημοτικής αρχής είναι τεράστια. Γιατί, για άλλη μία φορά, αποδεικνύεται πως δεν την ενδιαφέρει η ουσία, η διαφάνεια και η πρόοδος, αλλά μόνο η εικόνα και ο έλεγχος.
Για το συνδυασμό «Στην Πράξη»
Αλεξάκης Χαρίλαος