“Τα εργατικά κέντρα Κρήτης και Ρόδου έχουμε εδώ και καιρό έχουμε εδώ και καιρό γίνει μάντεις κακών ότι από το χειμώνα που έρχεται ίσως να έχουμε και ανθρωπιστική κρίση” είπε μιλώντας στην εκπομπή “Πρώτη ματιά στην ενημέρωση” και το Νίκο Σγουρό ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου Μανόλης Πεπόνης, με αφορμή τη χθεσινή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των Προέδρων των Εργατικών Κέντρων της Κρήτης στα γραφεία της ΠΕΔ με τον πρόεδρο της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κρήτης Γιάννη Κουράκη όπου και τέθηκαν προς συζήτηση οι συνέπειες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο νησί μας και ιδιαίτερα στον κλάδο του τουρισμού, του επισιτισμού και των συναφών επαγγελμάτων, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
“Με το 40% περίπου στον τουριστικό τομέα γενικά να εργάζονται, με ελάχιστους από το υπόλοιπο 60% να παίρνουν τα 534 μέχρι το Σεπτέμβρη και με πάρα πάρα πολύ κόσμο να είναι εντελώς έξω από οποιαδήποτε βοήθεια είτε από τον ΟΑΕΔ, είτε από οποιονδήποτε άλλο φορέα
Κυρίως οι εργαζόμενοι αυτοί είναι σε επιχειρήσεις οι οποίες ναι μεν δραστηριοποιούνται όλο το χρόνο αλλά οι εργαζόμενοι αυτοί προσλαμβάνονται καθαρά για το την περίοδο την τουριστική. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ από πέρυσι τον Οκτώβριο που τελείωσε η τουριστική περίοδος.
Επισημάναμε στον κ. Κουράκη ότι καλό είναι οι κοινωνικές δομές των Δήμων από τώρα να μπορούν να προετοιμαστούν γιατί θα έχουμε πάρα πάρα πολύ κόσμο ο οποίος θα έχει ανάγκη από αυτές τις δομές. Ο κ. Κουράκης δεσμεύθηκε ότι θα ενημερώσει τους Δήμους, δεν μπορεί βέβαια να επιβάλει τίποτα, όμως αυτή η ενημέρωση θα πάει συνολικά και είναι καλό να υπάρχει.
Ήταν μία σημαντική συνάντηση γιατί δεν είναι μόνο να ενημερωθούν οι δήμοι για αυτά τα αυτά τα οποία εμείς ζητάμε, αλλά θα μεταφερθούν και στην κεντρική εξουσία που θα πρέπει και αυτή να δώσει στους Δήμους χρήματα και τη δυνατότητα και το πλαίσιο να κάνουν κάποια πράγματα, να τους ‘λύσει τα χέρια’ για να μπορούν να επιτελούν κοινωνικό έργο”.
Δεν λέμε ότι λύνονται τα προβλήματα ούτε την ίδια μέρα ούτε την επόμενη ούτε τη μεθεπόμενη όμως το να προετοιμάζεις και να συναντάς θεσμικούς παράγοντες θέτοντας τα θέματα. Πρέπει και τα Σωματεία και ο κόσμος να κινητοποιηθούν και να πιέσουν και να μην περιμένει ότι η επόμενη μέρα θα είναι καλή”.
Για το Σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη
Κληθείς να σχολιάσει το Σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη για την ελληνική οικονομία, ο κ. Πεπόνης ανέφερε πως “επανέρχεται στο προσκήνιο, όχι ότι είχε ποτέ φύγει, μία νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία λέει ότι η υγεία θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί
Αν δείτε μέσα το σχέδιο Πισσαρίδη μιλάει για τους πυλώνες ιδιωτικούς, μισό-ιδιωτικούς, κλπ, εγώ θέλω να επισημάνω ένα πράγμα: εάν δεν είχαμε τη δημόσια υγεία όπως είναι, αποδεκατισμένη, χωρίς προσωπικό, χωρίς πόρους, με προσπάθεια που γίνεται όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων να γίνουν όλα ιδιωτικά, θα είχαμε ανταπεξέλθει στην πανδημία; Ας αφήσουμε αυτά που η νεοφιλελεύθερη πολιτική επαγγέλλεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη σε όλο τον κόσμο και ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων, γιατί βγήκαμε και χειροκροτούσαν με το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό στις πρώτες μέρες της πανδημίας και μετά τους ξεχάσαμε. Το σχέδιο Πισσαρίδη είναι καθαρά προς μία νεοφιλελεύθερη πολιτική η οποία τα θέλει όλα ιδιωτικοποιημένα”.
Όπως τόνισε, “και στην περιοχή μας υπάρχουν φαινόμενα εξάντλησης, υπερκόπωσης εργαζομένων και πολύς κόσμος δεν τα δημοσιοποιεί λόγω φόβου για τη δουλειά του. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα εντελώς ξέφραγο αμπέλι στο οποίο ο κάθε εργοδότης ο οποίος είτε έτσι είτε αλλιώς και πριν την πανδημία και τα χρόνια του μνημονίων και πριν και μετά ήταν ένας κακός εργοδότης, το εκμεταλλεύονται στο έπακρο – εκμεταλλεύονται και τα ωράρια, μιλάμε για ωράρια εξαντλητικά, μιλάμε για καταστάσεις για τις οποίες εγώ ντρέπομαι γιατί την εποχή της πανδημίας και με όλη αυτή την κρίση που περνάμε αυτή τη στιγμή θα έπρεπε τουλάχιστον να υπάρχει ο ανθρωπισμός. Θα μου πείτε το κέρδος δέχεται τόσο πολύ ανθρωπιστικά το καταλαβαίνω, όμως είμαστε μία μικρή κοινωνία το Λασίθι, η Κρήτη, όλα αυτά βγαίνουν προς τα έξω, συζητιούνται, μαθαίνονται, και θα πρέπει τουλάχιστον να υπάρχει λίγη τσίπα από κάποιους εργοδότες, οι οποίοι νομίζουν ότι με την αφορμή της πανδημίας θα βγάλουν τα σπασμένα μίας σεζόν η οποία έτσι κι αλλιώς πήγε κατά διαόλου”.
Αναφερόμενος στο Σύνδεσμο Ξενοδόχων Λασιθίου “που αφορά ουσιαστικά το Μεραμπέλλο, έχουν τρία χρόνια να γίνουν εκλογές.
Δεν μπορεί με αυτή την κρίση που περνάει η βαριά βιομηχανία της χώρας και του Μεραμπέλλου, να μην υπάρχει θεσμική εκπροσώπηση των κατ’ εξοχήν εκπροσώπων της βαριάς βιομηχανίας του τουρισμού στο Μιραμπέλλο με τα πεντάστερα ξενοδοχεία
Πρέπει κάποια στιγμή να καθίσουν και να ξαναφέρουν στο προσκήνιο το Σύλλογο ξενοδόχων Λασιθίου, δεν πρέπει να υπάρχουν θεσμικά κενά και μάλιστα σε οικονομικές δραστηριότητες από τις οποίες εξαρτάται μία ολόκληρη περιοχή όπως είναι το Μεραμπέλλο”.
