Περί μαγειρικής
«για να γίνει ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά»!-Ζητούνται επιχειρήματα.
Γιατί πρέπει η πόλη και η καθημερινότητά μας να γίνει ομελέτα? Και μάλιστα δια του αυταρχισμού και όχι δια της συναίνεσης? Που είναι τα επιστημονικά επιχειρήματα (κοινωνικά, οικονομικά), που επιτάσσουν την «αναβάθμιση» της πόλης μας μέσω του μέτρου της μονοδρόμησης του παραλιακού με φορά αντίθετη της φυσικής εκτόνωσης της κυκλοφορίας προς τα έξω –Αμμούδι, Χαβάνια, Λενικά, Ελούντα κλπ.?
Η ρύθμιση που προτείνεται προβλέπει την φορά κίνησης των οχημάτων από Αμμούδι προς τη γέφυρα με επιλογή α/ κατεύθυνση λιμάνι (πούλμαν), ή β/κατεύθυνση νοσοκομείο. Δηλαδή όλη η κυκλοφορία που διοχετεύεται σήμερα προς Αμμούδι και όλες τις περιοχές από εκεί και πιο πέρα, περιοχές κατοικίας ,αναψυχής, ή εργασίας, οδηγείται από την ανηφορική οδό Παλαιολόγου, διασχίζοντας τα καταστήματα εστίασης της λίμνης, εμπορικά καταστήματα, κατοικίες, το μουσείο , το 2ο σχολείο, το νοσοκομείο, για να φρακάρει στον κόμβο νοσοκομείου και την οδό Παπανδρέου και παραπέρα, διπλασιάζοντας τον σημερινό κυκλοφοριακό φόρτο. Δηλαδή ένα μαρτύριο ειδικά το καλοκαίρι! Ένα τσουνάμι που θα επηρεάσει όλη την πόλη !!! Σε τι οφελείται η πόλη (οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες), από αυτό τη ρύθμιση? Ίσως μια άλλη ρύθμιση, με λιγότερες επιπτώσεις?
Εκτός του μαρτυρίου του κυκλοφοριακού φόρτου μετά τη γέφυρα προς νοσοκομείο, ο παραλιακός μετά την επίσκεψη των τουριστικών λεωφορείων , προς το βράδυ, και ειδικά το χειμώνα θα είναι έρημος δρόμος.
Η μελέτη του παραλιακού (ιστορικός δρόμος που συνέδεσε τα ορεινά με τα παράλια, που αποτέλεσε την οικονομική ραχοκοκαλιά, από Κρούστα μέχρι Ελούντα και παραπέρα), δεν μπορεί να είναι αποσπασματική, είναι μέρος πολεοδομικής μελέτης με ό, τι αυτή προβλέπει. Δηλ. ανάλυση δεδομένων κοινωνικών, οικονομικών και προτάσεις συνθέτοντας αυτές τις παραμέτρους.
Στην παρουσίαση που έγινε προεκλογικά από την τεχν. Υπηρεσία του δήμου για κάποιες προτάσεις σε επίπεδο προμελέτης για την ανάπλαση του παραλιακού, έκανα την εξής πρόταση. Επειδή είναι σημαντικό μέγεθος και ευαίσθητο το θέμα του παραλιακού, και είναι αντικείμενο συλλογικής δουλειάς, να κληθούν οι αρχιτέκτονες της πόλης (ως οι πιο αρμόδιοι για τέτοιες μελέτες), να καταθέσουν τις ιδέες τους, τις απόψεις τους έχοντας βιώσει τα θέματα της πόλης. Χωρίς αμοιβή, χωρίς ανταγωνισμούς και προσωπικές φιλοδοξίες. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό . Η πρόταση έγινε αποδεκτή αλλά δεν υλοποιήθηκε. Ας γίνει η πρόσκληση ονομαστικά τώρα.
Μάρω Δαγιάντη
αρχιτέκτων
