Με αφορμή την εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Αγίου Νικολάου στις 15 Μαΐου στο κινηματοθέατρο Ρεξ, σε συνεργασία με τον σύλλογο φροντίδας μητρότητας Παναγιά η Παντάνασσα, για το εορτασμό της ημέρας της γυναίκας αλλά και της οικογένειας, καταθέτουμε την δική μας άποψη και θέση.
Όσα θα πούμε παρακάτω, θα θέλαμε να τα διατυπώναμε κατά την διάρκεια της εκδήλωσης. Όμως παρά τις αρχικές συνεννοήσεις και παραινέσεις από εκπρόσωπο του Δήμου, τελικά δεν δόθηκε η δυνατότητα να μιλήσει κάποιος/α από το κοινό. Οπότε θα γράψουμε εδώ μερικές σκέψεις, ανησυχίες αλλά θα θέσουμε και ορισμένα ερωτήματα.
Πρώτα από όλα, η παρέμβαση μας έξω από τον χώρο του Ρεξ, δεν είχε να κάνει σε καμία περίπτωση με την ματαίωση της εκδήλωσης, όπως αρκετοί εξέφρασαν κυρίως στα social media, (επιστρατεύτηκε μάλιστα και μικρή δύναμη της αστυνομίας!) αλλά ούτε να καυτηριάσουμε το φιλανθρωπικό έργο του συγκεκριμένου συλλόγου, το οποίο από ότι γνωρίζουμε είναι αρκετά δραστήριο.
Στο παρελθόν ωστόσο έχουν διατυπωθεί, όχι επίσημα βέβαια, απόψεις από μέλη του συγκεκριμένου συλλόγου για το θέμα της άμβλωσης και η αντίθεση τους ως προς αυτήν. Μάλιστα, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης, ένας από τους ομιλητές αναφερόμενος σε γεγονός συγγενικού του προσώπου το οποίο έκανε άμβλωση όταν ήταν 16 χρονών, είπε ότι της δημιουργήθηκαν πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα λόγω της άμβλωσης και δεν κατάφερε να τεκνοποιήσει. Συνεχίζοντας ανέφερε ότι η ίδια σε προχωρημένη ηλικία πλέον, είπε χαρακτηριστικά ότι “σκότωσα τα παιδιά μου”. Έκλεισε την ομιλία του με αυτό το ρήμα. “Σκότωσα”. Τέτοιες λέξεις δεν διατυπώνονται τυχαία. Αιωρούνται στα αυτιά και τις ψυχές των παρευρισκόμενών για αρκετή ώρα. Επιστημονικά συνδέεται μια ψυχική ασθένεια με την άμβλωση ή είναι αυθαίρετο συμπέρασμα και ειπώθηκε για λόγους εντυπωσιασμού;
Το να χρησιμοποιούνται λέξεις όπως αυτή, μπροστά σε αυτό το κοινό, είναι εύλογο να προκαλούνται συναισθήματα φόβου και ενοχών σε γυναίκες που είτε επέλεξαν την άμβλωση είτε ίσως το σκέφτηκαν. Αυτή η εσωτερικευμένη πατριαρχία είναι ένα μείζον θέμα για την σύγχρονη γυναίκα και κατ’ επέκταση για την κοινωνία. Αρκετές γυναίκες δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα τους, αν και αυτό τείνει να αλλάξει, θεωρούν τον εαυτό τους κατώτερο του άντρα και αυτό οδηγεί σε διαστρέβλωση του ρόλου τους και πολλές φορές σε αυτό που αποκαλούμε “καλή γυναίκα”. Πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν ότι στην Ελλάδα 1 στις 3 γυναίκες έχει δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση!
Άραγε οι γυναικοκτονίες (πλέον στην Ελλάδα είναι μία τον μήνα) από τι προκαλούνται; Να ένα θέμα δύσκολο το οποίο χρειάζεται να ανοίξει η συζήτηση του και από εμάς μία πρόταση για εκδήλωση προς τον Δήμο Αγίου Νικολάου.
Σημαντική η προσφορά σε έπιπλα και ρούχα για ένα σπίτι, αλλά πιο σημαντική η χειραφέτηση των ανθρώπων.
Επόμενος ομιλητής ανέφερε ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν την “ευαισθησία” να ρωτούν και τους άντρες σε περίπτωση που οι γυναίκες ήθελαν να κάνουν άμβλωση! Μάλλον πρόκειται και αυτό για τυχαίο σχόλιο.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με διθυραμβικά σχόλια για τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, Σπαρτιατών, Μακεδόνων και Αθηναίων, προσπαθώντας με μια ιστορική αναδρομή να μας αποδείξουν πόσο σημαντικό ήταν για εκείνες, και όχι μόνο τις εποχές, η ύπαρξη πολλών παιδιών στην κοινωνία τα οποία στελέχωναν τις στρατιωτικές φάλαγγες και τους στρατούς της εκάστοτε πόλης – κράτους. Με άλλα λόγια, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι όσο περισσότερα παιδιά γεννιούνται, τόσοι περισσότεροι αυριανοί στρατιώτες, τόσο πιο ισχυρή πατρίδα. Ευτυχώς που δεν αναφέρθηκε και το πατρίς, θρησκεία, οικογένεια.
Υποθέτουμε ότι ανάλογες σκέψεις κάνουν και για το σήμερα. Όμως δεν έγινε καμία αναφορά στις συνθήκες του σήμερα. Τι επικρατεί άραγε σήμερα στην ελληνική κοινωνία;
Επικρατεί φόβος, φτώχεια, αμάθεια, βία, ανεργία.. μια Ομερτά.
Μια ανηλεής επίθεση ενάντια στις δομές της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού.
Η χώρα διοικείται από μία δράκα ολιγαρκών, που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα και τοποθετούν τους εκάστοτε κυβερνώντες σαν τα πιόνια στην Μονόπολη.
Η χώρα εδώ θάβει τα παιδιά της σε καταστροφικές πυρκαγιές και τρομακτικά κρατικά εγκλήματα όπως στο Μάτι και στα Τέμπη.
Η χώρα εδώ θάβει τα παιδιά της στα εργατικά δυστυχήματα.
Η χώρα εδώ “εξοστρακίζει” τα παιδιά της για “ξένες” χώρες που θα βρουν πιο αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής.
Η χώρα εδώ πνίγει τους πρόσφυγες και χτίζει τείχη παρόμοια με αυτά στην Γάζα και στα σύνορα Μεξικό ΗΠΑ.
Όπου χώρα βάλτε την λέξη πατρίδα.
Σε όλα αυτά η λύση είναι η “παραγωγή” παιδιών από γυναίκες συνώνυμο παραγωγικών μηχανών;
Όχι. Λύση σε όλα αυτά είναι η παιδεία, η ευθύνη να επιλέξουμε το πώς θέλουμε να ζήσουμε απαλλαγμένοι από δογματισμούς και μισαλλοδοξία.
Εμείς δεν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας για να γίνουν κιμάς στις πολεμικές μηχανές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Δεν κάνουμε οικογένεια (όσοι και όσες από εμάς έχουν) για να αποτελέσουν τα αυριανά φέρετρα και η θυσία για κάθε εθνικιστικό αφήγημα.
Τα παιδιά μας τα μεγαλώνουμε για να ζουν σε έναν κόσμο ειρηνικό, με δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Χωρίς ο απέναντι να είναι ο άλλος, ο διαφορετικός , ο ξένος. Θέλουμε να χτίσουμε κοινωνίες ανεξαρτήτου καταγωγής, θρησκείας, φυλής και σεξουαλικού προσανατολισμού. Με σεβασμό και συμπερίληψη σε κάθε προσωπικότητα.
Συνεχίζοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την απορία μας στο γεγονός ότι ο Δήμος της πόλης, διοργάνωσε μια εκδήλωση με θέμα την γιορτή της μητέρας και κατ’ επέκταση της οικογένειας, χωρίς να συμπεριλάβει όλες τις κατηγορίες οικογενειών και χωρίς να καλέσει ουσιαστικά ομάδες ανθρώπων από διαφορετικές οικογένειες αλλά και ειδικούς επιστήμονες όπως κοινωνιολόγους, βιολόγους κτλ. Όσοι και όσες παρευρεθήκαμε στην εκδήλωση, νιώσαμε ότι βρισκόμασταν σε μια συγκέντρωση με μπόλικη δόση ελληνοχριστιανικού πνεύματος, πασπαλισμένο με βυζαντινές δοξασίες. Μέχρι και η φυλή των Καλάς στο Πακιστάν μνημονεύθηκε ως απόγονοι των στρατιωτών του μεγάλου Αλεξάνδρου. Όσοι μιλούν για κοινό ελληνικό αίμα μετά από σχεδόν 2.500 χρόνια, είναι τουλάχιστον αντιεπιστημονικό και επικίνδυνο.
Επίσης από το φυλλάδιο το οποίο μοιράστηκε από τον συγκεκριμένο σύλλογο, κατανοούμε πως για τους διοργανωτές, το πρότυπο της οικογένειας είναι ένα, η πυρηνική χριστιανική ορθόδοξη οικογένεια.
Άραγε μόνο αυτού του είδους την οικογένεια θέλουμε;
Μόνο αυτό το είδος της οικογένειας υπάρχει;
Τι γίνεται με τα ομόφυλα ζευγάρια;
Τι γίνεται με τις οικογένειες που μεγαλώνουν διεμφυλικα παιδιά;
Τι γίνεται με τις γυναίκες που επέλεξαν την έκτρωση και έπειτα αποφάσισαν να κάνουν οικογένεια; Είναι όλα θέλημα Θεού;
Τι γίνεται τότε με τις γυναίκες που θέλουν πολύ να κάνουν παιδιά, αλλά για διάφορους, ιατρικούς ή μη λόγους δεν τα κατάφεραν; Είναι και αυτό θέλημα Θεού;
Σε αυτή την εκδήλωση, που θα ζήλευαν πολύ τα θεοκρατικά καθεστώτα, τελικά δεν απαντήθηκε το ερώτημα.
Είστε εναντίον της άμβλωσης;
Είναι δικαίωμα της γυναίκας η αυτοδιάθεση του σώματος της;
Ο επίσημος Δήμος Αγίου Νικολάου, αποδέχεται οποιαδήποτε πρόσκληση από οποιονδήποτε σύλλογο;
Αν αύριο οποιοδήποτε άλλο μόρφωμα που προάγει τον μισαθρωπισμο και έχει ως πρόσταγμα τον αποκλεισμό διαφόρων ομάδων της κοινωνίας ή κάποιο άλλο, ακόμα και ακροδεξιό μόρφωμα, θελήσει να κάνει εκδήλωση, θα τους αποδεχτείτε;
Κλείνοντας θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι την ίδια μέρα (15η Μαΐου) τιμάται και η Νακμπα, δηλαδή η “Ημέρα καταστροφής” για τους Παλαιστίνιους. Όλοι αυτοί που κόπτονται και ανησυχούν για την υπογεννητικότητα και την πορεία της αγίας ελληνικής οικογένειας, τηρούν εδώ και μήνες σιγή ιχθύος σε αυτό το έγκλημα που συντελείται στην Γάζα. Τα χιλιάδες νεκρά παιδιά και οι γυναίκες, η γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστίνη, δεν έχουν ακόμη ευαισθητοποιήσει ούτε τον επίσημο φορέα, ούτε τον παραπάνω σύλλογο. Δεν περιμένουμε βέβαια την ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας στο δημαρχείο, όπως έγινε σε πολλούς δήμους της χώρας, αλλά τουλάχιστον ένα ψήφισμα από το δημοτικό συμβούλιο θα ήταν αρκετό.
Άραγε οι ζωές των Παλαιστινίων μετρούν λιγότερο;
Άραγε αυτές οι αθώες μουσουλμανικές ψυχές σε ποιο παράδεισο πάνε;
Για μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς διακρίσεις, για μια φεμινιστική κοινωνία!
Κοινωνικός Χώρος Πυρόβολος
Χορτατσών 7 Άγιος Νικόλαος Κρήτης
