Το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας ήταν πάντα ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ που στήριζε σε όλα τα χρόνια της παρουσίας του τους νέους κινηματογραφιστές, προβάλλοντας δυναμικά τα πρώτα βήματα της δημιουργικής τους πορείας.
Με έκπληξη είδαμε φέτος, χρονιά που αυξήθηκε εντυπωσιακά ο αριθμός των αιτήσεων συμμετοχής σε 275, να μειώνεται δραματικά από την προκριματική επιτροπή ο αριθμός των επιλεγμένων ταινιών μόλις σε 34, αποκλείοντας έτσι πολυάριθμους νέους δημιουργούς από τον διάλογο με το κοινό τους όπως και από τον καταξιωμένο διεθνή ρόλο του Φεστιβάλ.
Σήμερα που οι νέοι κινηματογραφιστές ολοκληρώνουν και καταθέτουν με όλες τις οικονομικές δυσκολίες και με δικά τους κυρίως μέσα έναν μεγάλο αριθμό ετήσιας κινηματογραφικής παραγωγής , κρίνουμε απαράδεκτη μια τόσο περιοριστική επιλογή έναντι όλων αυτών των κατατεθειμένων προτάσεων.
Στις παρούσες μοναδικές συνθήκες της πανδημίας του κορονοιού που ζούμε και που έχει επηρεάσει αρνητικά όλα τα είδη της κινηματογραφικής παραγωγής, επιβάλλεται η μέγιστη επικοινωνία όλων των νέων κινηματογραφιστών με το κοινό τους. Θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί ένα ανοιχτό Πανόραμα με παράλληλες εναλλακτικές προβολές στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ, για την αξιολόγηση του συνόλου των ταινιών μικρού μήκους. Αυτός είναι ο πολιτιστικός και κοινωνικός ρόλος ενός Φεστιβάλ που πρόσφατα μάλιστα αυξήθηκε εντυπωσιακά η χρηματοδότηση του.
Δεν αμφισβητούμε καθόλου την ποιότητα των ταινιών που ήδη προκρίθηκαν και των δημιουργών τους, αλλά θεωρούμε σημαντικό να μην αποκλείονται οι ποικίλες δημιουργικές φωνές, σε ύφος και σε γραφή, που εμπεριέχονται στο μέγιστο φετινό αριθμό συμμετοχών. Αντίθετα φέτος εισπράξαμε από τον νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ, Γιάννη Σακαρίδη, μια συρρικνωμένη επιλογή των ταινιών έναντι μιας ευφάνταστης, τολμηρής παρουσίασης της συνολικής κινηματογραφικής γραφής, χαρακτηριστικό που κρατούσε το Φεστιβάλ ζωντανό μέχρι σήμερα.
Κανείς, και ποτέ έως τώρα, δεν μπόρεσε υπεύθυνα να πει για το έργο ενός νέου δημιουργού στα πρώτα του βήματα: «Αριστούργημα!» ή αντίθετα: « Σε αποκλείω…», αλλά πάντα έχει χρέος να τον προτρέπει: «Προχώρα, τόλμησε!».
Η Δράμα, ένα καταξιωμένο εθνικό και διεθνές πλέον φεστιβάλ, όφειλε να κάνει το οραματικό ανοιχτό βήμα της προς τα εμπρός. Αυτό περιμέναμε ειδικά φέτος όλοι από τη νέα Διεύθυνση. Αντίθετα το Φεστιβάλ φάνηκε φειδωλό και κινήθηκε φοβισμένα, δείχνοντας μέχρι στιγμής μια εικόνα κατώτερη του μοναδικού ρόλου του. Κι αυτό δυστυχώς δεν ενισχύει το παρόν και κυρίως το μέλλον της νέας γενιάς των Ελλήνων κινηματογραφιστών.
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ
