Γιά ἄλλη μία χρονιά μᾶς καταξιώνει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, νά ἑορτάσουμε τήν Θεία Ἐνανθρώπηση καί νά συγκεντρωνόμαστε ὡς Σῶμα Χριστοῦ, γιά νά πανηγυρίσουμε θεοπρεπῶς τό μέγα γεγονός. Ὁ ὑμνωδός μᾶς καλεῖ, μέσα σέ μία ἔξαρση χαρᾶς, νά συμμετάσχουμε στό παράδοξο μυστήριο, πού οἰκονομεῖται σήμερα: «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός· ἀκο¬λου¬πθήσωμεν λοιπόν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ».
Ἡ πρόσκληση αὐτή ἀποτελεῖ τό διαρκές μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου, τό ὁποῖο μᾶς καλεῖ νά βροῦμε τόν Χριστό, νά Τόν γνωρίσουμε καί νά Τόν βάλουμε στή ζωή μας. Ἡ σημερινή ἡμέρα, ὅλως ἐξαιρέτως, μᾶς καλεῖ νά ἀναγάγουμε τόν νοῦ καί τήν καρδιά μας στή Βηθλεέμ καί μιμούμενοι τούς Ἀγγέλους, νά ὑμνήσουμε· μιμούμενοι τούς Ποιμένες, νά θαυμάσουμε· μιμούμενοι τούς Μάγους, νά προσκυνήσουμε, ἐπειδή ὁ Παντέλειος Θεός γίνεται βρέφος, «ἵνα σώσῃ ὡς Εὔσπλαχνος τό γένος ἡμῶν».
Ἡ σωματική παρουσία τοῦ Θεοῦ στή γῆ σηματοδοτεῖ τήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνίας μέ τό πλάσμα Του, ἡ ὁποία εἶχε διαρραγεῖ μέ τήν ἐπιλογή τῆς παρακοῆς καί τῆς ἁμαρτίας ἐκ μέρους τῶν Πρωτοπλάστων. Ὁ νηπιάζων Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἀνοίγει γιά ἑμᾶς τόν δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς μας στήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ Πατέρα μας. Σκοπός τῆς δικῆς Του καταβάσεως εἶναι ἡ δική μας ἀνάβαση. Γι’ αὐτό «σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε».
Αὐτό ἀκριβῶς ἐπιτυγχάνεται μέ τή λατρευτική ζωή καί μέ τήν ἀσκητική διαγωγή, πού μᾶς προτείνουν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέσα ἀπό αὐτά, ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀναπτύσσει στίς καρδιές τίς ἀρετές τῆς κενωτικῆς ἀγάπης, τῆς ὑψοποιοῦ ταπεινώσεως, τῆς θυσιαστικῆς προσφορᾶς καί τῆς ανακαινιστικῆς μετανοίας πού, ὀλίγον κατ’ ὀλίγον, μεταμορφώνει τόν ἄνθρωπο καί τόν καθιστᾶ θεοφόρο. Στόν σύγχρονο κόσμο, ὅλα αὐτά, ἴσως νά μοιάζουν παρωχημένα ἤ περιττά. Ἡ ἔλευση ὅμως τοῦ Χριστοῦ αὐτές τίς ἀξίες ἐμπνέει στίς ψυχές, ἐκείνων πού ἀκολουθοῦν τά παραγγέλματά Του. Καί εἶναι, ἐν τέλει, αὐτά τά στοιχεῖα πού χρειάζεται ἡ κοινωνία μας σήμερα.
Στήν ἐποχή μας εἶναι πολύς ὁ λόγος περί ἀλτρουισμοῦ, περί ὑπερασπίσεως τῶν πάσης φύσεως δικαιωμάτων, θεμιτῶν ἤ ἀθεμίτων. Εἶναι πολλές οἱ διαμαρτυρίες ἐνάντια στήν ἀνισότητα, τήν ἀδικία καί τόν πόλεμο. Οἱ φρικαλεότητες πού παρακολουθοῦμε τις τελευταῖες ἡμέρες στήν Οὐκρανία, στήν Παλαιστίνη, στό Λίβανο καί στή Συρία, ξεπερνοῦν τά τῆς ἀνθρώπινης διανοίας. Τό ἀθῶο αἷμα ἀναζητεῖ δικαίωση. Ἡ φωνή τῆς Οἰκουμένης ἀπαιτεῖ νά σταματήσουν τώρα τό μῖσος, ὁ ἰμπεριαλισμός καί ὁ φοντα¬με¬νταλισμός. Αὐτή ἡ δίκαιη παγκόσμια φωνή φανερώνει ὅτι, παρά τίς ἀντίξοες συνθῆκες πού ἐπικρατοῦν πολλές φορές, ὁ ἄνθρωπος ἐπιζητεῖ τήν ἐπικράτηση τοῦ ἀγαθοῦ στή ζωή του. Ἀλλά ἔχοντας ἐξοβελίσει στό περιθώριο τόν Χριστό, ἐπιζητεῖ τήν ἀγάπη ἀπρόσωπα, τήν εἰρήνη ἀόριστα, τήν χαρά ὡς ἐφήμερη κατάσταση.
Ἀγαπητοί μου,
Προσευχόμαστε ὁ Γεννηθείς Χριστός νά χαρίζει κουράγιο καί δύναμη στούς Χριστιανούς ἀδελφούς μας πού βιαίως δοκιμάζονται καί σέ κάθε ἄνθρωπο πού μαρτυρεῖ ποικιλοτρόπως, πού γίνεται πρόσφυγας, πού ξενιτεύεται γιά νά βρεῖ τόπο κατάσκιο, ὅπου θά ξεκουραστεῖ ἀπό τίς ὀδύνες καί τίς ταλαιπωρίες.
Ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ξεκάθαρος: «οὐδείς ἀγαθός, εἰμή εἷς, ὁ Θεός» καί ἀκτινοβολίες τῆς ἀγαθότητός Του εἶναι «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς ἀγάπης, ἡ ὄντως εἰρήνη καί χαρά καί σέ ὅσους Τόν ἐκζητοῦν μεταγγίζει ἀπό τόν πλοῦτο τῆς χρηστότητός Του, εὐλογῶντας τούς ἴδιους καί εὐωδιάζοντας τίς ζωές ὅσων Τόν περιβάλλουν.
Ἄς βάλουμε ἀρχή ἀπό σήμερα, πού «τά σύμπαντα χαρᾶς πληροῦνται», ἄς ὑψώσουμε τίς καρδιές μας γιά νά γίνουν Βηθλεέμ καί Φάτνη, ὅπου θά γεννηθεῖ καί θά κατοικήσει ὁ Κύριός μας, φωτίζοντάς μας μέ τίς μαρμαρυγές τῶν Θείων Δωρεῶν Του καί διαλύοντας τό σκοτάδι πού προκαλεῖ ἡ κακία τῆς ἁμαρτίας.
Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Μετά τῆς ἀγάπης τοῦ δι᾽ ἡμᾶς Ἐνανθρωπήσαντος Σωτῆρος Χριστοῦ
Ὁ Πέτρας καί Χερρονήσου Γεράσιμος
