Άρθρο της Διαμαντοπούλου Μαριάννας Ιδρυτικό μέλος του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living
Τα άτομα για κάποια χρόνια από την γέννηση τους και μετά είναι εξαρτώμενα από το οικογενειακό περιβάλλον. Στη βρεφική ηλικία η εξάρτηση αυτή είναι ολοκληρωτική αφού οι δικοί τους πρέπει να τα ταΐσουν, να τα ντύσουν, να τα αλλάξουν. Μεγαλώνοντας σιγά σιγά αυτονομούνται μαθαίνοντας να ικανοποιούν μόνα τους τις βασικές ανάγκες τους.
Στην εφηβεία διεκδικούν ολοένα και μεγαλύτερη ανεξαρτησία έως την ενηλικίωση που πια ορίζουν οι ίδιοι την ζωή τους. Σπουδάζουν, ταξιδεύουν, εργάζονται, δημιουργούν οικογένεια, κάνουν σωστές και λάθος επιλογές. Όλα αυτά τα στάδια ανατρέπονται αν είσαι άτομο με αναπηρία και ζεις στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, που ο όρος Ανεξάρτητη Διαβίωση και προσωπικός βοηθός είναι έννοιες άγνωστες την ίδια στιγμή σε άλλες χώρες η εφαρμογή τους είναι μια αυτονόητη πρακτική εδώ και δεκαετίες.
Στις χώρες, που έχουν σύστημα Ανεξάρτητης Διαβίωσης το παιδί με αναπηρία διανύει όλα τα στάδια προς την ανεξαρτητοποίηση, όπως ακριβώς και ένα παιδί που δεν έχει αναπηρία, έχοντας προσωπικούς βοηθούς. Αντίθετα στην χώρα μας το άτομο με αναπηρία βοηθιέται από την οικογένεια σε όλη την ζωή του. Πρώτα από τους γονείς και όσο αυτοί μεγαλώνουν και μειώνονται οι δυνάμεις τους αυτή η υποχρέωση περνάει στα αδέλφια. Έτσι μέσα στην οικογένεια δημιουργείται ένα μη υγείες περιβάλλον, γιατί όλα τα μέλη καταπιέζονται. Το άτομο με αναπηρία δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για την ζωή του, από τις πιο απλές, όπως να βγει μια βόλτα έως τις πιο σημαντικές, όπως σε ποιο μέρος να σπουδάσει ή να εργαστεί, χωρίς να βεβαιωθεί πρώτα ότι κάποιο μέλος της οικογένειας θα είναι διαθέσιμο να το βοηθήσει τη συγκεκριμένη μέρα ή χρονική περίοδο. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας πολλές φορές είναι αναγκασμένα να εγκαταλείπουν τις εργασίες ή να παραμερίζουν τις προσωπικές τους ανάγκες για να εξυπηρετούν το άτομο με αναπηρία.
Και όμως στην Ελλάδα όταν τα άτομα με αναπηρία έχουν μια οικογένεια που έχει την δυνατότητα να τα υποστηρίζει θεωρούνται τυχερά γιατί έχουν μια υποφερτή ποιότητα ζωής. Σε πολύ χειρότερη μοίρα βρίσκονται τα άτομα με αναπηρία που ζούνε στα ιδρύματα.
Στις 13 Μαΐου ο Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living, πραγματοποίησε στο ίδρυμα Ευγενίδου την πρώτη ημέρα ενημέρωσης για την Ανεξάρτητη Διαβίωση. Οι ομιλητές Κυμπουρόπουλος Στέλιος, Καραναστάσης Δημήτρης, Τρικαλιώτη Αντωνία, Αυγουλάς Βαγγέλης αναφέρθηκαν στην ιστορία της, στα κοινωνικά, νομικά και οικονομικά πλαίσια χωρών που έχουν θεσπίσει νόμους για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, καθώς και για την σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Μια σοκαριστική εικόνα αυτή της πραγματικότητας παρουσίασε ο κ. Αντώνης Ρέλλας με αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει. Σκηνές από το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Λεχαινών, όπου ο ίδιος και η Κίνηση Χειραφέτησης Ανάπηρων «Μηδενική Ανοχή» πραγματοποίησαν κατάληψη το 2015 εμφάνιζαν «παιδιά» 40-50 ετών δεμένα μέσα σε κρεβάτια-κλούβια που έχουν χάσει την ικανότητα ομιλίας και κίνησης όχι λόγω της αναπηρίας αλλά εξαιτίας της ιδρυματοποίησης. Άτομα που έχουν απολέσει κάθε είδος ατομικότητας, αφού στα ιδρύματα όλα είναι κοινόχρηστα, από τα δωμάτια και τους χώρους υγιεινής έως τα ρούχα.
Στην Ελλάδα του 2018 περίπου 900 άτομα με αναπηρία ζουν σε ιδρύματα κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης και καθημερινά καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα τους. Μοναδική διέξοδο για να βγούμε από αυτή την νοσηρή κατάσταση είναι η θέσπιση της Ανεξάρτητης Διαβίωση και στην χώρα μας. Το συγκεκριμένο σύστημα θα επιτρέπει στο άτομο με αναπηρία να ζει αυτόνομα, καθώς θα του δίνει την δυνατότητα να προσλάβει προσωπικό βοηθό.
Το σύστημα Ανεξάρτητης Διαβίωσης που εφαρμόζεται σε χώρες όπως Σουηδία, Γερμανία, ΗΠΑ οι ώρες προσωπικής βοηθείας καθορίζονται από μια επιτροπή ανάλογα την αναπηρία, τις ανάγκες και τις δραστηριότητες κάθε ατόμου. Έτσι το άτομο έχει την ευχέρεια να οργανώνει το πρόγραμμα του σύμφωνα με τα δικά του θέλω, να κάνει τις προσωπικές του επιλογές, να μείνει σε δικό του σπίτι, να εργάζεται σε οποία εργασία έχει ονειρευτεί χωρίς περιορισμούς. Με την Ανεξάρτητη Διαβίωση και τους προσωπικούς βοηθούς το άτομο με αναπηρία γίνεται αυτόνομο, παραγωγικό και κοινωνικό. Βασικός σκοπός του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living είναι η διάδοση της έννοιας της Ανεξάρτητης Διαβίωση στην ελληνική κοινωνία και η θέσπιση νομικού πλαισίου Ανεξάρτητης Διαβίωσης.
Γα περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τον Οργανισμό Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους στο facebook: https://www.facebook.com/gr.iliving ή να στείλετε μήνυμα στο mail: iliving.greece@gmail.com
Τα άτομα για κάποια χρόνια από την γέννηση τους και μετά είναι εξαρτώμενα από το οικογενειακό περιβάλλον. Στη βρεφική ηλικία η εξάρτηση αυτή είναι ολοκληρωτική αφού οι δικοί τους πρέπει να τα ταΐσουν, να τα ντύσουν, να τα αλλάξουν. Μεγαλώνοντας σιγά σιγά αυτονομούνται μαθαίνοντας να ικανοποιούν μόνα τους τις βασικές ανάγκες τους.
Στην εφηβεία διεκδικούν ολοένα και μεγαλύτερη ανεξαρτησία έως την ενηλικίωση που πια ορίζουν οι ίδιοι την ζωή τους. Σπουδάζουν, ταξιδεύουν, εργάζονται, δημιουργούν οικογένεια, κάνουν σωστές και λάθος επιλογές. Όλα αυτά τα στάδια ανατρέπονται αν είσαι άτομο με αναπηρία και ζεις στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα, που ο όρος Ανεξάρτητη Διαβίωση και προσωπικός βοηθός είναι έννοιες άγνωστες την ίδια στιγμή σε άλλες χώρες η εφαρμογή τους είναι μια αυτονόητη πρακτική εδώ και δεκαετίες.
Στις χώρες, που έχουν σύστημα Ανεξάρτητης Διαβίωσης το παιδί με αναπηρία διανύει όλα τα στάδια προς την ανεξαρτητοποίηση, όπως ακριβώς και ένα παιδί που δεν έχει αναπηρία, έχοντας προσωπικούς βοηθούς. Αντίθετα στην χώρα μας το άτομο με αναπηρία βοηθιέται από την οικογένεια σε όλη την ζωή του. Πρώτα από τους γονείς και όσο αυτοί μεγαλώνουν και μειώνονται οι δυνάμεις τους αυτή η υποχρέωση περνάει στα αδέλφια. Έτσι μέσα στην οικογένεια δημιουργείται ένα μη υγείες περιβάλλον, γιατί όλα τα μέλη καταπιέζονται. Το άτομο με αναπηρία δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για την ζωή του, από τις πιο απλές, όπως να βγει μια βόλτα έως τις πιο σημαντικές, όπως σε ποιο μέρος να σπουδάσει ή να εργαστεί, χωρίς να βεβαιωθεί πρώτα ότι κάποιο μέλος της οικογένειας θα είναι διαθέσιμο να το βοηθήσει τη συγκεκριμένη μέρα ή χρονική περίοδο. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας πολλές φορές είναι αναγκασμένα να εγκαταλείπουν τις εργασίες ή να παραμερίζουν τις προσωπικές τους ανάγκες για να εξυπηρετούν το άτομο με αναπηρία.
Και όμως στην Ελλάδα όταν τα άτομα με αναπηρία έχουν μια οικογένεια που έχει την δυνατότητα να τα υποστηρίζει θεωρούνται τυχερά γιατί έχουν μια υποφερτή ποιότητα ζωής. Σε πολύ χειρότερη μοίρα βρίσκονται τα άτομα με αναπηρία που ζούνε στα ιδρύματα.
Στις 13 Μαΐου ο Οργανισμός Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living, πραγματοποίησε στο ίδρυμα Ευγενίδου την πρώτη ημέρα ενημέρωσης για την Ανεξάρτητη Διαβίωση. Οι ομιλητές Κυμπουρόπουλος Στέλιος, Καραναστάσης Δημήτρης, Τρικαλιώτη Αντωνία, Αυγουλάς Βαγγέλης αναφέρθηκαν στην ιστορία της, στα κοινωνικά, νομικά και οικονομικά πλαίσια χωρών που έχουν θεσπίσει νόμους για την Ανεξάρτητη Διαβίωση, καθώς και για την σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Μια σοκαριστική εικόνα αυτή της πραγματικότητας παρουσίασε ο κ. Αντώνης Ρέλλας με αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζει. Σκηνές από το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Λεχαινών, όπου ο ίδιος και η Κίνηση Χειραφέτησης Ανάπηρων «Μηδενική Ανοχή» πραγματοποίησαν κατάληψη το 2015 εμφάνιζαν «παιδιά» 40-50 ετών δεμένα μέσα σε κρεβάτια-κλούβια που έχουν χάσει την ικανότητα ομιλίας και κίνησης όχι λόγω της αναπηρίας αλλά εξαιτίας της ιδρυματοποίησης. Άτομα που έχουν απολέσει κάθε είδος ατομικότητας, αφού στα ιδρύματα όλα είναι κοινόχρηστα, από τα δωμάτια και τους χώρους υγιεινής έως τα ρούχα.
Στην Ελλάδα του 2018 περίπου 900 άτομα με αναπηρία ζουν σε ιδρύματα κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης και καθημερινά καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα τους. Μοναδική διέξοδο για να βγούμε από αυτή την νοσηρή κατάσταση είναι η θέσπιση της Ανεξάρτητης Διαβίωση και στην χώρα μας. Το συγκεκριμένο σύστημα θα επιτρέπει στο άτομο με αναπηρία να ζει αυτόνομα, καθώς θα του δίνει την δυνατότητα να προσλάβει προσωπικό βοηθό.
Το σύστημα Ανεξάρτητης Διαβίωσης που εφαρμόζεται σε χώρες όπως Σουηδία, Γερμανία, ΗΠΑ οι ώρες προσωπικής βοηθείας καθορίζονται από μια επιτροπή ανάλογα την αναπηρία, τις ανάγκες και τις δραστηριότητες κάθε ατόμου. Έτσι το άτομο έχει την ευχέρεια να οργανώνει το πρόγραμμα του σύμφωνα με τα δικά του θέλω, να κάνει τις προσωπικές του επιλογές, να μείνει σε δικό του σπίτι, να εργάζεται σε οποία εργασία έχει ονειρευτεί χωρίς περιορισμούς. Με την Ανεξάρτητη Διαβίωση και τους προσωπικούς βοηθούς το άτομο με αναπηρία γίνεται αυτόνομο, παραγωγικό και κοινωνικό. Βασικός σκοπός του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living είναι η διάδοση της έννοιας της Ανεξάρτητης Διαβίωση στην ελληνική κοινωνία και η θέσπιση νομικού πλαισίου Ανεξάρτητης Διαβίωσης.
Γα περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τον Οργανισμό Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδος – i-living μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους στο facebook: https://www.facebook.com/gr.iliving ή να στείλετε μήνυμα στο mail: iliving.greece@gmail.com
