Για την επιλογή της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για τη θέση του ΠτΔ, το διεθνές σκηνικό που διαμορφώνεται σε Ανατολική Μεσόγειο, τις τουρκικές προκλήσεις, και όλο το φάσμα των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας, μίλησε στην εκπομπή «Πρώτη ματιά στην ενημέρωση» και το Νίκο Σγουρό ο αναπλ. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και εξωτερικής πολιτικής και βουλευτής της ΝΔ Άγγελος Συρίγος.
Αναφερόμενος στην επιλογή του πρωθυπουργού να προτείνει την κ. Σακελλαροπούλου τόνισε πως «ο θεσμός του προέδρου της δημοκρατίας μετά το 1985 και την αναθεώρηση του συντάγματος έχει κυρίως συμβολικό ρόλο και χαρακτήρα. Η επιλογή της κ. Αγγελόπουλου εντοπίζεται στο θέμα της ισότητας ανδρών και γυναικών. Υπενθυμίζω ότι βάσει του συντάγματος του 1974 θεσπίστηκε συνταγματικά η ισότητα ανδρών και γυναικών. Τώρα στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα θα υπάρχει μία γυναίκα. Είναι εκτός κομματικών μηχανισμών, είναι ένα πρόσωπο αδιαμφισβήτητου χαρακτήρα και κύρους με μεγάλο συμβολισμό στη θέση της, γυναίκα σε μία εποχή στην οποία ζητάμε πολλές φορές τέτοιου είδους συμβολισμούς και ενόψει και των κινδύνων που έχουμε αυτή τη στιγμή στην εξωτερική μας πολιτική ότι μπορούν κάλλιστα να μεταφερθούν στο εσωτερικό της χώρας, μία υπερψήφιση στο πρόσωπό της κ. Σακελλαροπούλου θα ήταν ένα εξαιρετικό μήνυμα προς τα έξω».
Είναι τέτοια η ρευστότητα που μπορείς να περιμένεις το οτιδήποτε. Σας θυμίζω την εκτέλεση Σουλεϊμανί στις 2 Ιανουαρίου, ουδείς περίμενε ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο, σας θυμίζω την Σύνοδο στην Μόσχα Τουρκίας- Ρωσίας και των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στη Λιβύη. Επίσης ουδείς περίμενε ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο. Επομένως είμαστε ένα περιβάλλον τέτοιας μεγάλης ρευστότητας που τα πάντα μπορεί να συμβούν.
Η Τουρκία έχει κάνει τρεις στρατηγικές κινήσεις τα τελευταία 50 χρόνια. Η μία ήταν το ’74 παράλληλα με την εισβολή στην Κύπρο, έθεσε και τα θέματα στο Αιγαίο. Τα έθεσε ως αντίβαρο στο Κυπριακό αλλά απέκτησαν την δική τους δυναμική. Η δεύτερη στρατηγική κίνηση ήταν η αμφισβήτηση ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου αλλά και στη Γαύδο. Ηταν η πρώτη φορά που η Τουρκία αμφισβητεί έδαφος. Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να ακυρώσει την προσπάθειά μας να προσφύγουμε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Η τρίτη κίνηση της είναι τώρα, το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης.
Ως τώρα η Τουρκία ερμηνεύει με τον δικό της παράδοξο πολλές φορές τρόπο διεθνείς συμφωνίες. Τώρα ξαφνικά έχει τη δυνατότητα να φτιάξει εκείνη το νομικό πλαίσιο με μία παράνομη μένα, αλλά υπαρκτή συμφωνία με τη Λιβύη, την οποία θα τη βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας. Τώρα αν υπάρχει πιθανότητα επεισοδίου, η εκτίμηση μου είναι ότι μετά το ταξίδι του πρωθυπουργού απομακρύνεται αυτό το ενδεχόμενο.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι επισκέψεις στο Λευκό οίκο δεν είναι εύκολες επισκέψεις ειδικά όταν οικοδεσπότης είναι ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ. Γενικότερα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι στις Διεθνείς Σχέσεις τα κράτη δεν βγαίνουν να πούνε αν κάποιος έχει δίκιο ή άδικο, ιδίως οι μεγάλες δυνάμεις. Σου λέει πήγαινε στο διεθνές δικαστήριο να βρεις το δίκιο σου. Εγώ θέλω σταθερότητα και θα σε βοηθήσω να έχεις σταθερότητα. Έχω την εντύπωση μερικές φορές ακούγοντας αυτούς οι οποίοι μιλάνε, ότι η Ελλάδα είναι το καλό κράτος θα χαϊδεύεται με τον εναν και με τον άλλον. Δεν μπορείς να τα έχεις καλά με όλο τον κόσμο. Υπάρχει μία νομική πραγματικότητα και ποια είναι αυτή η πραγματικότητα,η εκτέλεση του Σουλεϊμανί βάσει των στοιχείων που έχουν δοθεί ως τώρα από την Αμερική στη δημοσιότητα δεν φαίνεται ότι είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο«.
«Υπάρχει μία πολιτική επιλογή. Δεν έχουμε συμμαχία με το Ιράν, δεν έχουμε συμμαχία με το Ιράν, δεν περιμένουμε τίποτα από το Ιράν. Αντιθέτως από την Αμερική περιμένουμε πολλά πράγματα. Επομένως όλη αυτή την κλάψα “τι έκανε ο πρωθυπουργός με το Ιράν” και όλα αυτά να έχουμε αίσθηση και του μεγέθους της χώρας μας, δεν υπάρχει χώρα εκείνη η οποία έχει τέτοιο μέγεθος που να είναι αδιάφορη για τη στάση των μεγάλων δυνάμεων και δεύτερον ας έχουμε υπόψη μας ότι καλό είναι να μένουμε στις συμμαχίες μας. Το Ιράν δεν είναι σύμμαχος χώρα».
Σχετικά με την απουσία της Ελλάδας από την προσεχή διάσκεψη στο Βερολίνο είπε πως «είναι κακό που δεν είμαστε στη διάσκεψη δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου. Από κει πέρα όμως πάλι θα έχουμε κατά νου τι ακριβώς έχει προηγηθεί. Δεν μπορούμε να ξυπνάμε ένα πρωί και να λέμε θέλουμε να πάμε στη διάσκεψη. Από το 2015 και μετά η Δύση έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να κάνει διάφορες κινήσεις για να μπορέσει να φέρει ειρήνευση στην Λιβύη. Για την συγκεκριμένη συνάντηση του Βερολίνου οι πρώτες επαφές είχαν ξεκινήσει το 2015. Εμείς απήχαμε από αυτές τις συζητήσεις. Το θυμηθήκαμε ξαφνικά το φθινόπωρο του 2020. Δεν θα σε δεχτεί ο άλλος να πας εκεί πέρα με τέτοια καθυστέρηση. Ακούω και για το πώς πήγαμε στη συνάντηση του Παλέρμο που έγινε στην Ιταλία. Δεν το διοργανώνει η Γερμανία. Ήταν μια άλλη παράλληλη κίνηση για ειρήνευση.Η διάσκεψη δεν είναι για το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης είναι για την ειρήνευση στη Λιβύη. Εμείς δεν έχουμε κανένα άποψη για αυτό το θέμα.
Απαντώντας στο εάν είμαστε σήμερα πολύ μακριά από το να δούμε ενέργειες στην εξωτερική μας πολιτική αντίστοιχες με αυτές του Ανδρ. Παπανδρέου που έφερνε στην Ελούντα για ειρήνευση Καντάφι-Μιτεράν το ’84 τόνισε πως «μην ξεχνάμε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου έζησε σε μία εποχή όπου τα πράγματα ήταν καθαρά. Δηλαδή υπήρχε ο ψυχρός πόλεμος, υπήρχε η Αμερική και η Σοβιετική Ένωση και υπήρχε και το κίνημα των αδεσμεύτων. Ήσουνα σε ένα από τα τρία. Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν μιλάει με τον Trump μιλάει με τον Πούτιν. Ο Τραμπ έχει πολύ καλές σχέσεις με τον Πούτιν την ώρα που το Αμερικανικό κατεστημένο βλέπει τον Πούτιν ως εχθρό.Είμαστε σε μία εντελώς ρευστή κατάσταση. Οι πρωτοβουλίες πρέπει να παίρνονται στην κατεύθυνση της δημιουργίας της σταθερότητας στην περιοχή. Έχουμε ένα πολυ καλο οικοπεδο. Όχι τόσο καλό όσο της Τουρκίας το οποίο ελέγχει τα Δαρδανέλια και συνορεύει με τρεις προβληματικές για τη δύση χώρες το Ιράν, το Ιράκ και την Συρία. Αλλά από την άλλη πλευρά δεν αρκεί μόνο το καλο οικοπεδο, πρέπει να έχεις και τη δυνατότητα να είσαι παίκτης στην περιοχή. Πώς είσαι παίκτης; Όταν δημιουργείς σταθερότητα στην περιοχή. Τα σχήματα ασφαλείας που έχουμε φτιάξει τα τελευταία χρόνια με Κύπρο Ισραήλ και Αίγυπτο είναι συστήματα ασφαλείας που δείχνουν ότι μπορεί να είμαστε παίκτης. Εκεί πρέπει να εντοπίσουμε τη δράση μας το επόμενο χρονικό διάστημα».
Αναφερόμενος στην επανίδρυση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής ανέφερε πως «υπάρχουν δύο τρόποι αναγνώσεως. Ο πρώτος είναι, έκανε λάθος κυβέρνηση που το κατήργησε, ο άλλος είναι ότι η κυβέρνηση γρήγορα αντελήφθη το λάθος της και επανίδρυσε το Υπουργείο. Κανένας δεν είναι αλάνθαστος, το κρίσιμο σημείο είναι να μπορείς να διορθώνεις τα λάθη τα οποία κάνεις. Ειδικά στο μεταναστευτικό που είναι πολύ δύσκολο θέμα και κανένας δεν ξέρει ποια είναι η χρυσή τομή για να μπορέσεις το χειριστείς. Ακούω διαφορά για μοντέλο Αυστραλίας, μοντέλο Ιταλίας, μοντέλο Βουλγαρίας, διαφέρουν ριζικά από το καθεστώς του Αιγαίου.
Για τις κλειστές δομές φιλοξενίας που σχεδιάζει η κυβέρνηση και στις οποίες αντιδρούν οι τοπικές κοινωνίες ανέφερε πως «δεν ξέρω αν είναι σωστές ή λάθος. Πρέπει να υπάρχουν κλειστές δομές. Το μέγεθός τους δεν ξέρω αν είναι το σωστό. Ίσως είναι πολύ μεγάλο αυτό, δεν το ξέρω, θα αποδειχθεί στην πράξη. Είναι πολλά πράγματα τα οποία απομένει να φανούν από κει και πέρα όμως έχουμε μία τάση να αντιδρούμε σε οτιδήποτε. Δηλαδή δεν μας αρέσει η κατάσταση στη Λέσβο ή στη Χίο αλλά όταν να τους μεταφέρουμε από εκείνα τα μέρη κάπου αλλού πάλι δεν θέλουμε να τους μεταφέρουμε».
Πρέπει να έχουμε υπόψη μας το θέμα των κονδυλίων που υπάρχουν τα οποία δεν είναι απεριόριστα. Το πρόγραμμα ESTIA που η Κρήτη θεωρεί επιτυχημένο στην Αθήνα το θεωρούν αποτυχημένο. Διότι σου λένε έχεις βάλει σε υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας, πάρα πολλές τέτοιες δομές και τις έχει υποβαθμίσει περισσότερο. Δεν υπάρχει ασπρό- μαυρο, δεν υπάρχει η εύκολη λύση. Αυτές οι δομές διευκρινίζουμε δεν είναι για άτομα τα οποία παίρνουν άσυλο στην Ελλάδα είναι για άτομα που πρόκειται να επιστραφούν στην Τουρκία».
Άκουσε το:
