Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο…
Έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς σε ηλικία 88 ετών. Ο Κώστας Βουτσάς νοσηλευόταν εδώ και 18 ημέρες περίπου στο νοσοκομείο «Αττικόν».
Ο Κώστας Βουτσάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς (31 Δεκεμβρίου). Η οικογένειά του ζούσε φτωχικά ενώ δεν είχαν καν σπίτι, αλλά έμεναν σε ένα μαγαζί στο Βύρωνα όπου είχαν καλύψει τη βιτρίνα για να μην τους βλέπουν οι περαστικοί.
Οι γονείς του είχαν κι άλλο παιδί που το έλεγαν Κώστα και το είχαν χάσει από δάγκειο πυρετό, σε ηλικία 6 ετών. Έτσι, όταν απέκτησαν κι άλλο παιδί του έδωσαν το όνομα του αδελφού του που δεν γνώρισε ποτέ.
Το επίθετό του ήταν κανονικά Σαββόπουλος. Κώστας Σαββόπουλος θα λεγόταν αν δεν είχε επικρατήσει το «Βουτσάς» λόγω του παππού του που έφτιαχνε και βαρέλια τα οποία ονομάζονταν «βουτσιά». Ένας θιασάρχης είχε προτείνει μάλιστα στον Βουτσά να αλλάξει το επίθετό του σε Βέσελης, αλλά αυτός αρνήθηκε.
Πουλούσε τσιγάρα στους δρόμους για να ζήσει
Μετά τα δύσκολα χρόνια στην Αθήνα, η οικογένεια μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη όπου τα πράγματα έγιναν λίγο καλύτερα. Παρόλα αυτά, ακόμη και τότε ο Κώστας Βουτσάς και τα αδέλφια του έκαναν διάφορες μικροδουλειές για να επιβεβαιώσουν. Μεταξύ άλλων, πουλούσε τσιγάρα στους δρόμους.
Τα χρόνια του Εμφυλίου, ο Κώστας Βουτσάς είχε οργανωθεί στα «Αετόπουλα» και μοίραζαν προκηρύξεις στους κινηματογράφους, εκεί που κάποτε ο ίδιος επρόκειτο να μεγαλουργήσει.
Αρχικά σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου απ’ όπου αποφοίτησε το 1953 και αρχικά έκανε δουλειές σε παραστάσεις περιπλανώμενων θιάσων, τα γνωστά μπουλούκια.
Αποφασισμένος να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη, παίρνει το τρένο για την Αθήνα. Στην πρωτεύουσα θα χρειαστεί να δώσει τρεις φορές εξετάσεις για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος που ήταν απαραίτητη για τους ηθοποιούς.
Σύμφωνα μάλιστα με περιγραφές του ίδιου, ένα μέλη της επιτροπής του είπε πως δεν κάνει για το θέατρο και τον συμβούλεψε να πάει να εργαστεί σαν υπάλληλος τράπεζας!
Ευτυχώς, δεν τον άκουσε και από κει και πέρα ο δρόμος προς την απόλυτη καταξίωση είχε ανοίξει.
Από το 1958 και την ταινία «Η κυρά μας η μαμή» ή τον ναύτη στην «Η Αλίκη στο ναυτικό» το ’61, ο Κώστας Βουτσάς αναλαμβάνει όλο και περισσότερους και σημαντικότερους ρόλους, και από το 1962 μέχρι το 1969 παίζει σε τουλάχιστον τέσσερις ταινίες κάθε χρόνο!
Η πολυτάραχη προσωπική ζωή, οι γάμοι και τα παιδιά
Λάτρης του ωραίου φύλου, ο Κώστας Βουτσάς δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τις γυναίκες.
Όταν κάποτε τον ρώτησαν με πόσες γυναίκες έχει κοιμηθεί, απάντησε:
«Δεν μπορώ να τις μετρήσω. Πολλές, πάρα πολλές. Παραπάνω από εκατό, βέβαια. Με τις γυναίκες που πηγαίνω, τις αγαπάω. Αφοσιώνομαι σε αυτές. Ποτέ δεν πείραξα γυναίκα. Ποτέ δεν πίεσα γυναίκα που θέλει να δουλέψει και να της είπα «πάμε στο καμαρίνι». Μια φορά κόντεψα να δείρω έναν ηθοποιό, έναν πρωταγωνιστή γιατί της είπε «πήγαινε πάνω στο καμαρίνι κι έρχομαι». Και του λέω «δεν ντρέπεσαι, αυνανίσου, το ίδιο θα είναι». Και πήγα να τον δείρω. Η κοπέλα ήρθε εδώ να δουλέψει, όχι για να κάνει βίζιτα. Ποτέ δεν έχω πάει έτσι με γυναίκα».
«Το ελάττωμα μου είναι τα τρύπια χέρια. Δεν μπορώ να βαστάξω χρήματα. Πληρώνω συνέχεια. Έχω αποκαταστήσει όλες μου τις γυναίκες και γενικώς πληρώνω. Είμαι όμως πολύ ευτυχισμένος που ζω έτσι όπως ζω».
Ο πρώτος γάμος του Κώστα Βουτσά ήταν με την ηθοποιό και χορεύτρια Έρρικας Μπρόγερ με την οποία απέκτησε τη Σάντρα Βουτσά, το 1972.
Ακολούθησε ο γάμος με τη Θεανώ Παπασπύρου με την οποία απέκτησε άλλες δύο κόρες, τη Θεοδώρα και τη Νικολέτα, το 1977 και 1979 αντίστοιχα.
Αργότερα θα παντρευτεί με την Εύη Καραγιάννη, η οποία είχε αποκτήσει από προηγούμενο γάμο ένα παιδί που δεν είναι άλλο από τον γνωστό ηθοποιό Άνθιμο Ανανιάδη, τον οποίο ο Κώστας Βουτσάς μεγάλωσε από 4 ετών.
Το 2016, θα παντρευτεί την 39 χρόνια μικρότερή του ηθοποιό, Αλίκη Κατσαβού με την οποία θα αποκτήσει έναν γιο. «Είμαι ερωτευμένος με την Αλίκη Κατσαβού», έλεγε συνέχεια.
Ο Φοίβος Βουτσάς γεννήθηκε το καλοκαίρι του 2016 με τον πατέρα του να έχει δηλώσει ότι τον περίμενε πώς και πώς.
«Σε όλα τα παιδιά μου ήμουν μέσα στην αίθουσα τοκετού. Θα είμαι εκεί για να το δω να βγαίνει και να το κρατήσω αμέσως στην αγκαλιά μου. Θέλω να ζήσω όλη τη γέννα. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να βλέπεις ένα παιδί να βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του. Το λέω και ανατριχιάζω», είχε πει.
